غریب یعنی چه؟
ای به قربان غریبیت آقا جان
برای غریب سه معنی ذکر شده است:
1کسی که از وطنش دور است.(۱)
2فرد تنهایی که هیچکدام از خانواده و دوستانش نزد او نیستند.(۲)
3کسی که یار و یاوری ندارد.(۳)
همه ی معصومین غریب هستند؛
اما بین آنها سه امام به صفت غریب توصیف شده اند:
امام حسین (ع)
امام رضا (ع)
امام زمان (ع)
از بین سه امام غریب هم حضرت مهدی صاحب الزمان(ع) به خاطر طولانی بودن دوران غربت؛ زندگی مخفیانه؛ کمی یاران و تقسیم میراثش درحالی که زنده هستند؛ از همه غریب تر هستند.
تا جایی که امیرالمؤمنین (ع) فرموده اند:
مهدی آواره و رانده شده و بی کس و تنهاست. (۴)
منبع:
(۱):لسان العرب ذیل واژه ی غریب
(۲):بحار الانوار ج۸ ص۱۲خ
(۳):مکیال ج۱ ص۱۶۵
(۴):کمال الدین ج۱باب۲۶ح۱۳
خاتم الاوصیاء
«خاتم الاوصیاء»، یکی از القاب حضرت مهدی علیه السلام و به معنای پایان بخش جانشینان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.
این لقب ابتدا بر زبان خود آن حضرت در کودکی - آنگاه که در کودکی لب به سخن گشود - جاری شد.
البته این لقب درباره حضرت علی علیه السلام نیز به عنوان پایان بخش وصی آخرین پیامبر صلی الله علیه و آله به کار رفته است.
(ر.ک: بحارالانوار، ج 54، ص 93 و ج 97، ص 331.)
طریف ابونصر گوید:
«بر صاحب الزّمان علیه السلام وارد شدم؛ آن حضرت فرمود:
برای من صندل احمر (نوعی چوب) بیاور. پس برای ایشان آوردم؛ آن حضرت به من رو کرد و فرمود:
آیا مرا میشناسی؟
گفتم:
بله سپس فرمود:
من کیستم؟
عرض کردم:
شما آقای من و فرزند آقای من هستید.
پس آن حضرت فرمود:
مقصودم این نبود!
گفتم:
خداوند مرا فدای شما گرداند. بفرمایید مقصودتان چه بود؟
حضرت فرمود:
«اَنَا خَاتَمُ الاَوْصیاءِ وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ البَلاءَ عَنْ اَهلی وَ شِیعَتی»
(کتاب الغیبة، ص 246، ح 215؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج 2، ص 441، ح 12.)
(من خاتم الاوصیاء هستم که خداوند به وسیله من بلا را از اهل و شیعیانم دور میسازد.
یوم الحسرت
یڪے از نام هاے قیامت (یوم الحسرت) است، مردگان از چہ چیز حسرت مے خورند؟
رسول خدا (صل اللہ علیہ و آله) فرمود:
هیچ شب و روزے نیست مگر اینڪہ ملڪ الموت ندا سر مے دهد و مے گوید:
اے اهل قبور امروز غبطہ و حسرت چہ ڪسانے را مے خورید، در حالیڪہ مرگ را معاینہ ڪردید و از اسرار با خبر شدید.
در جواب مردگان مے گویند:
ما غبطہ ے مؤمنین را مے خوریم ڪہ در مساجد هستند.
۱- زیرا آنان نماز مے خوانند و ما نمے خوانیم،
۲- و آنها زڪات مے دهند و ما نمے دهیم،
۳- و آنها روزہ مے گیرند و ما نمے گیریم،
۴- و آنها صدقہ مے دهند و ما نمے دهیم،
۵- و آنها ذڪر خدا را مے گویند و ما نمے گوییم،
پس واحسرتا بر آنچہ از دست دادہ ایم در عالم دنیا.
???? ارشاد القلوب