رهبرانقلاب:
این جوانهای مؤمن ما که در میدانهای مختلف اینجور از خودشان اخلاص و شادابی نشان میدهند، امام زمان “(سلاماللَّه علیه) ” را خوشحال میکنند.
۱۳۸۴/۶/۲۹
ای به قربان غریبیت آقا جان
برای غریب سه معنی ذکر شده است：
1کسی که از وطنش دور است.(۱)
2فرد تنهایی که هیچکدام از خانواده و دوستانش نزد او نیستند.(۲)
3کسی که یار و یاوری ندارد.(۳)
همه ی معصومین غریب هستند؛
اما بین آنها سه امام به صفت غریب توصیف شده اند：
امام حسین (ع)
امام رضا (ع)
امام زمان (ع)
از بین سه امام غریب هم حضرت مهدی صاحب الزمان(ع) به خاطر طولانی بودن دوران غربت؛ زندگی مخفیانه؛ کمی یاران و تقسیم میراثش درحالی که زنده هستند؛ از همه غریب تر هستند.
تا جایی که امیرالمؤمنین (ع) فرموده اند：
مهدی آواره و رانده شده و بی کس و تنهاست. (۴)
منبع:
(۱)：لسان العرب ذیل واژه ی غریب
(۲)：بحار الانوار ج۸ ص۱۲خ
(۳)：مکیال ج۱ ص۱۶۵
(۴)：کمال الدین ج۱باب۲۶ح۱۳
«خاتم الاوصیاء»، یکی از القاب حضرت مهدی علیه السلام و به معنای پایان بخش جانشینان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.
این لقب ابتدا بر زبان خود آن حضرت در کودکی - آنگاه که در کودکی لب به سخن گشود - جاری شد.
البته این لقب درباره حضرت علی علیه السلام نیز به عنوان پایان بخش وصی آخرین پیامبر صلی الله علیه و آله به کار رفته است.
(ر.ک: بحارالانوار، ج 54، ص 93 و ج 97، ص 331.)
طریف ابونصر گوید:
«بر صاحب الزّمان علیه السلام وارد شدم؛ آن حضرت فرمود:
برای من صندل احمر (نوعی چوب) بیاور. پس برای ایشان آوردم؛ آن حضرت به من رو کرد و فرمود:
آیا مرا میشناسی؟
گفتم:
بله سپس فرمود:
من کیستم؟
عرض کردم:
شما آقای من و فرزند آقای من هستید.
پس آن حضرت فرمود:
مقصودم این نبود!
گفتم:
خداوند مرا فدای شما گرداند. بفرمایید مقصودتان چه بود؟
حضرت فرمود:
«اَنَا خَاتَمُ الاَوْصیاءِ وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ البَلاءَ عَنْ اَهلی وَ شِیعَتی»
(کتاب الغیبة، ص 246، ح 215؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج 2، ص 441، ح 12.)
(من خاتم الاوصیاء هستم که خداوند به وسیله من بلا را از اهل و شیعیانم دور میسازد.
یڪے از نام هاے قیامت (یوم الحسرت) است، مردگان از چہ چیز حسرت مے خورند؟
رسول خدا (صل اللہ علیہ و آله) فرمود:
هیچ شب و روزے نیست مگر اینڪہ ملڪ الموت ندا سر مے دهد و مے گوید:
اے اهل قبور امروز غبطہ و حسرت چہ ڪسانے را مے خورید، در حالیڪہ مرگ را معاینہ ڪردید و از اسرار با خبر شدید.
در جواب مردگان مے گویند:
ما غبطہ ے مؤمنین را مے خوریم ڪہ در مساجد هستند.
۱- زیرا آنان نماز مے خوانند و ما نمے خوانیم،
۲- و آنها زڪات مے دهند و ما نمے دهیم،
۳- و آنها روزہ مے گیرند و ما نمے گیریم،
۴- و آنها صدقہ مے دهند و ما نمے دهیم،
۵- و آنها ذڪر خدا را مے گویند و ما نمے گوییم،
پس واحسرتا بر آنچہ از دست دادہ ایم در عالم دنیا.
???? ارشاد القلوب
*من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم*
از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!
*همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس*
من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم
*رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند*
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!
*همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن*
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!
*سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست*
من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!
*تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم*
از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!
*طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است*
از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!
*شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد*
من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!
*به وقت ترس و تنهایی،تو هستی تکیه گاه من*
مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!
*دلت بشکسته از من،لکن ای دلدار رحمی کن*
که از نفرین و عاق والدین بسیار میترسم!
*هزاران بار من رفتم،ولي شرمنده برگشتم*
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم!
*???? سید علی خامنه ای
«ثار»؛ یعنی، خون، دشمن، کین خواهی و خونخواهی. به شخص کین خواه «ثائر» و به کسی که از وی کین کشیده شود «مثئور» و به کسی که برای او کین خواهی شده «مثئورٌ به» گویند. (لسان العرب، ج 4، ص 97؛ مجمع البحرین، ج 3، ص 234.) «ثاراللّه» برای اولین بار در متون شیعه، در زیارتهای مربوط به امام حسین علیه السلام و زیارت عاشورا ذکر شده است. مرحوم کلینی در باب زیارت قبر امام حسین علیه السلام، به این ترکیب اشاره کرده و پس از آن، در کامل الزیارات و مصباح کفعمی و بعدها در بحارالانوار نقل شده است: «… السَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَاللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الوِتْرَ المَوْتُور …» (ر.ک: الکافی، ج 4، ص 575؛ کاملالزیارات، ص174؛ مصباح کفعمی، ص482.)