فاطمه وعلی

از شـــــهيد بابايى پرسيدند :
” عــــباس جـــــان چه خبر ؟
چه كــار ميـــكنى ؟ “
گــــفت :
” به نگهبانى دل مشغوليم .. كه غير از خـــــــدا كسي وارد نشود .. ! “

 علّامه محمّد تقی جعفری نقل مي كرد:

 عدّه‌‌‌ای از جامعه‌‌‌شناسان برتر دنیا در «دانمارک» جمع شده بودند تا درباره ارزش واقعی انسان به بحث و تبادل نظر بپردازند.
هر کدام از حاضرات صحبت‌‌‌هایی کردند و معیارهایی ارائه دادند.

وقتی نوبت به بنده رسید، گفتم:
اگر می‌‌‌خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می‌‌‌ورزد.
کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است.

کسی که عشقش ماشینش است، ارزشش به همان میزان است،
اما کسی که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست…

افرادی که صحبت‌‌‌های مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.
وقتی تشویق تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم:
عزیزان! این کلام از من نبود. بلکه از شخصی به نام علی(علیه السلام) است.

آن حضرت در «نهج البلاغه» می‌‌‌فرمایند:
 قیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُه؛
یعنی ارزش هر انسانی به اندازه چیزی است که دوست می‌‌‌دارد.

سه دسته از زنان عذاب قبر ندارند و با فاطمه زهرا(س) محشور خواهند شد:

1 ) زنی که سخت گیری های همسرش را تحمل کند و صابر باشد؛
2 ) زنی که در برابر بد خُلقی شوهرش صبور باشد؛
3 ) زنی که مهریه خود را به همسرش ببخشد.
خداوند در برابر انجام هر یک ثواب هزار شهید و یک سال عبادت به او خواهد داد.

وسائل الشیعه، ج 21، ص 285

روزی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد یکی از خانه‌ های خود شد.

اصحاب به محضرش مشرف شدند، به ‌گونه ‌ای که اتاق با وجود آنان پر شد.
در این وقت جریر بن عبدالله وارد شد، اما محلی برای نشستن نیافت و در آستانه درب اتاق نشست.
حضرت عبای خود را برداشت و به او داد و فرمود این عبا را زیرانداز خود قرار بده.
جریر، عبا را گرفت و آن را بوسید و بر صورت خود گذاشت و در حالی که گریه می ‌کرد، آنرا در هم پیچید و به ‌سوی رسول خدا فرستاد و گفت من بر روی لباس شما نمی‌ نشینم.
امیدوارم همان‌ گونه که مرا احترام کردید، خدا شما را گرامی بدارد.
پیامبر نگاهی به ‌طرف راست و چپ خود کرد و فرمود وقتی ‌که شخص محترمی نزد شما آمد، او را گرامی و محترم بدارید و همین ‌طور نسبت به کسی که حقی بر شما دارد به نیکی رفتار کنید.

منابع:
۱. محجه البیضاء، جلد ۳، صفحه ۳۷۱
۲. شنیدنی ‌های تاریخ، صفحه ۷۲

آقای قاضی به شاگردان خود دستور می دادند این دعا را در قنوت نماز هایشان بخوانند:

❄اَلهُمَّ ارْزُقُنی حُبَّکَ وَ حُبَّ ما تُحِبُّه، وَ حُبَّ مَن یُحِبُّک، وَالْعَمَلَ الَْذی یُبَلِْغُنی إلی حُبِّک وَاجْعَلْ حُبَّکَ اَحَبَّ الْاَشْیاءإلَیَّ❄

_ یعنی خداوندا روزی من فرما :

1-محبت خودت را و محبت هر کسی را که تو دوستش داری

2- ومحبت هر کس که تورا دوست دارد

3-وکارهایی که مرا به محبت تو میرساند. و محبت خودت را محبوب ترین چیزها در نزد من قرار بده